ـ نقطه های برجسته دست نوشته هایت، ترجمان واژه واژه امید قلم های پویاست.
ـ ترحم را دیدگان ظاهربینی می طلبند که از دیدگان خاموشِ دل های روشن، تنها خاموشی را می بینند.
دل روشن، برای دیدن ریزترین ذرات عالم هم نیازی به چشم سر ندارد.
به پاکی عصای سفیدِ دستانت سوگند، دل روشن، بهترین هدیه خداوند است.
اگر چراغ دل خاموش باشد، چشم سر، از همه زیبایی های جهان، جز یک تابلوی تکراری و همیشگی، چیز دیگری نخواهد دید.
اگر چراغ دل خاموش باشد، امید چشم های روشن برای پرواز، بیهوده است.
اگر چراغ دل خاموش باشد، همه چیز در بطالت و روزمرگی و خستگی، خلاصه خواهد شد؛ فقط دلی روشن می تواند، دستان نوازش خداوند را بر روی گونه های تب دار گل ها، لمس کند.
دل روشن، در نفس های نسیم می تپد و در تار و پود جانش، معطر می شود.

©کلیه حقوق خبری و تصویری سایت متعلق به سایت فدراسیون نابینایان جمهوری اسلامی ایران می باشد.

arrow icon    arrow icon